Үеийн үед МАН-ын даргын төлөөх өрсөлдөөн болдог л байсан. Гэхдээ энэ удаагийнх шиг төрийг оролцуулж, хууль хяналтынхнаар хүч түрж, хэвлэлийнхнийг талцуулах хэмжээнд хурцдаж байсангүй. Нэр дэвшигчээ ядаж намын бодлого нэрээр 100 хувиар сонгодог байв. Харин энэ удаагийнхад МАН-аас нэр дэвшиж Монгол Улсын Ерөнхийлөгч болсон У.Хүрэлсүх оролцож хүнээ “томилохоор” хүчиндэж буй нь улс төрийн хүрээнээс хальж нийгэмд хэдийнэ ил болоод байна.
Монгол Улсын Ерөнхийлөгчийг Парламентад суудалтай улс төрийн намаас нэр дэвшүүлдэг ч Үндсэн хуулийн заалтын дагуу намаасаа татгалзаж,
“
Ард түмний эв нэгдлийг илэрхийлэгч” байхаа тангарагладаг.
Харамсалтай нь Монгол Улсын дөрөв дэх Ерөнхийлөгч Ц.Элбэгдоржийн үеэс эхлэн Ерөнхийлөгчийн институц, эрх мэдлийг улс төрийн ашиг сонирхолдоо ашигладаг болсноор дараа дараагийн Ерөнхийлөгчид намынхаа дотоод асуудалд ил далдаар оролцдог байдал нь удахгүй бүрэн эрхийн хугацаа нь дуусч буй Ерөнхийлөгч У.Хүрэлсүхийн үед улаан цагаандаа гарч намын талцал нь төрийн зодоон болох хэмжээнд хүрээд байна.
МАН-ын дарга бөгөөд Ерөнхий сайдаар ажиллаж байсан Л.Оюун-Эрдэнийг Ерөнхий сайдаас огцруулснаар ардын намд энэ байдал илүү тодоор мэдрэгдсэн. Түүнийг огцруулдаг УИХ-ын чуулган дээр Ерөнхийлөгч У.Хүрэлсүх оролцож Л.Оюун-Эрдэнийг огцруулах УИХ-ын гишүүдийн саналд нөлөөлсөнд УИХ дахь МАН-ын зарим эмэгтэй гишүүд хүртэл дургүйцэж буйгаа илэрхийлж цахим хуудастаа мэдэгдэж эхэлснээс үүнийг харж болно.
Эцэст нь найман удаагийн улс төрийн сонгуульд МАН-ыг ялуулахад гар бие зүтгэсэн Нарийн бичгийн даргаа АТГ-ын хүчээр барьж хорьж саатуулаад байгаа нь МАН-ын даргын төлөөх өрсөлдөөнд Ерөнхийлөгч У.Хүрэлсүх хүчээ харуулж эхэлсэн хэмээн нийгэм даяараа шуугиж байна. МАН өнөөдөр Монголын төр, засгийн эрхийг барьж буй эрх баригч нам. Энэ утгаараа энэ намын дарга “шударга” өрсөлдөөнөөр гарч ирж чадах, улмаар хэн болох нь МАН-ын төдийгүй монголчуудын ирээдүйн 10 жилийг, “Шударга ёс” тогтож чадах эсэхийг шийдэх нийгмийн асуудал болоод байна.
